یادداشت های مشاور

پرداختن به گذشته و پیش نویس های زندگی، در جهت تغییر گذشته نیست. در واقع داستان زندگی ما که مجموعه ای از خاطرات و تجربیات و تصویرهای ذهنی دوران کودکی و نوجوانی است به همراه افکار و احساسات مرتبط با آن، تغییر نخواهند کرد.آنچه مهم و ضروری است، فهم و درک داستان زندگی ما و میزان تاثیر آن بر تجربیات امروز و اینجا و اکنون ماست. گذشته روی آینده، تاثیر میگذارد. آن هم تاثیری ناهشیار و خارج از آگاهی ما. همانند زنجیرهایی که در بندشان هستیم، بدون دیدن این غل و زنجیرها...ما از این جهت به گذشته میپردازیم، که با این آگاهی و شناخت بتوانیم حال را تغییر داده و امروز در بند زنجیرهایمان نباشیم. بتوانیم به بینش برسیم، بینشی که منجر به تغییر در افکار، احساسات و رفتارهای ما شود و بتوانیم الگوهای جدیدی از رابطه را به کار گیریم، بدون تکرار الگوهای ناهوشیار و آسیب رسان قبلی.

برخی افراد نمیتوانند رابطه ای صمیمانه را تاب بیاورند. چنین الگوی رفتاری میتواند نشات گرفته از ترسی ناهشیار باشد که به صمیمت گریزی و اجتناب از صمیمیت منجر می شود چرا که وقتی صمیمت شکل میگیرد، افراد بخش های پنهان و تاریک یکدیگر را میبینند، ترس از پذیرفته نشدن، پس زده شدن، از دست دادن، رها شدن و آسیب دیدن.برای این افراد، صمیمی شدن مساوی است با آسیب دیدن و بعضا برای فرار از این آسیب احتمالی، ممکن است خود را بارها از تجربه ی رابطه ای صمیمانه محروم کنند.روابط عاطفی خود را بازنگری کنید، اگر رد پای چنین تجربه ای را مشاهده کردید نیاز است با درمانگر خود درباره ریشه ها ،دلایل ایجاد و چگونگی متوقف کردن این فرایندگفتگو کنید‌.